BABAD ARUNGBINANG pupuh 5

Naskah Babad Arungbinang Hal 20-21.

PUPUH MEGATRUH
(5)

1.   samantuke bujang nora tutur tutur, sinamar ajrih mênawi, kang nglêwat
      tumêkeng lampus, mbok dadi sêksi prêkawis, mêngkana ciptaning batos.

2.   nadyan mati jêr karêpe pribadyeku, inyong mung darma nuruti, anggêr
      aja na wong wêruh, mongsa ta inyong tinarik, kuneng ingkang winiraos.

3.   wau Surawijaya kang ngajab lampus, tapa ngluwat jroning bumi,
      pêjuritan gyaning dhusun, estu datan malih kapti, têkad anggêlêng
      gumolong.

4.   anglanglangi wilangan lingling wulangun, nguni pariwara sangking,
      kyai Mukhamad yusup, lan kyai jaiman warsit, tinêmên ngluwês suraos.

5.   ya sarasa ngusakara kara murub, kang rumarab ngirib irib, rurupan
      bang rêng pingul, kundhi kuning pinanduk kênapi, têgêse brastha
      tan tinon.

6.   krana rusak mungguh saka kehing luk, amung wajahe ywang
      widi, langgêng ing kahananipun, iyeka isbat kinêsthi, ênir paningal
      pasal ro.

7.   jroning ngurip lir panjutaba swareku, tistheng kundha gêdhah rêmpid,
      datan kanginan sapangu, sayêkti datan malêtik, wisuda denya
      mêncorong.

8.   pêncoronge amandêng wajibul wujud, byukta pamêjang rumiyin,
      kyai Mukhamad yusuf, atarkumusiwalahi, illalah panuksmaning den.

9.   dupi sampuning sal tri dasa nêm dalu, pitulunging ywang mranani,
      pracihna bawa tumanduk, mring sujalma kang darbeni, pomahan
      sinasmita non.

10. swara sidi murcita jroning ngaturu, eh eling eling den eling,
      nalagati yen sira yun, ilang nggonira asakit, êntasên jalma kang
      ngandon.

11. nglawat aneng karangmu sasirih kidul, ngingsor bendha agêng
      inggil, wimba saranên satuhu, dadi sêrana usadi, purna jiwa anak
      bojo.

12. nalagati kaget tangi tyas gêgêtun, apa ta andara dasih, sajroning
      turu ngong krungu, swara pitutur dumêling, ing kono kidul ana
      wong.

13. tapa ngluwat dak dêlênge alanganggur, sukur yen têmên kang
      kêmpi, baya pitulung ywang agung, mênawa iya sayêkti, kêtara
      sariraning ngong.

14. ngrasa entheng kyai naladipa gupuh, dandan pacule cinangking,
      lendhang lendhang kesah ngidul, ngingsor wrêksa bêndha prapti,
      ana siti anyar katon.

15. kang kinaryo ngurugi luwang wus têmtu, bungah kyai Nalagati,
      andara dasih impenku, nulya urug urugan siti, binuwang wontên
      sayêktos.

16. jalma siki angluwat tinon wus layu, sawang layon wondha putih,
      Nalagati lon matur, shuh sang mangun tarak brangti, lilanana
      sarira ngong.

17. yun mondhonge sampyan kula bêkta mantuk, mring wisma kawula
      inggih, lan botên niyat cipta dur, ming sangking mirma ningali, mênawi
      kêlajêng layon.

18. sawusira matur gya ingangkat mantuk, sinarekakên aririh, ing amben
      sayana alus, kajang sirahnya rumanti, datan usik sang wirangrong.

19. nulya kinutugan kukus sêkul biru, lathi kinecer jruk bayi, palaling
      ywang dangu dangu, purnêng bayu wus bisa sik, sang tapa gya
      lênggah alon.

20. Nalagati sanalika sakitipun, waras lan saanak rabi, samya ngadhêp
      munggeng ngayun, Surawijaya ngling aris, paman lir paran kang wados.

21. mangke badan neng ngriki dumunung, lan paman sintên kang nami,
      alon denira umatur, kawula pun Nalagati, pêmahan ngriki kang manggon.

22. nuwun pirsa sampeyan sinten jujuluk, nauri kula tyang miskin,
      Surawijaya nganingsun, ambêlayar tanpa panti, ngupaya marganing layon.

23. ngasih asih nalagati aturipun, angger sampun ngajap lalis, limrahing
      titah tumuwuh, nandhang papa sawêtawis, mênawi karya panyepo.

24. sintên priksa kamulyan têmbe pinangguh, mila sayogya ginalih,
      kang amurih reh rêhayu, pinuwun kawula mangkin, wontêna ngriki
      kimawon.

25. amulihkên sarira ing risakipun, sakadar kula tyang alit, sakuwaos
      kados gaclug, ngladosi saka puranti, kamirahan ywang sukmanon.

26. lamon sampun purna sumongga sakayun, kawula jumurung puji,
      Surawijaya ngling arum, gih paman tarima mami, kawlasan dika
      maring ngong.

27. moga Allah paring walês tyas kang tuhu, karahayon ngawal akhir,
      luwih kapaotangan ingsun, gih pintên bara ing benjing, bisa
      mangsulkên tyas batos.

28. ya ta lami Surawijaya dumunung, pêjuritan ngusadani, risake
      sariranipun, nalagati jalu estri, sangêt nggenira gumatos.

29. winursita kalih condra pulih sampun, sarira sêksana amit, akarsa
      nutugên laku, nalagati mangastuti, sarta ngaturi pisangon.

30. wêrni karan winadhahan usus usus, kolor saruwal rumanti, manis
      jangan tunggilipun, kayu lêgine sakêdhik, saruwal sigra ing nganggo.

31. nulya mangkat Surawijaya lumaku, mangilen angambah têgil, tindakira
      kapirangu, yatneng trêsna nalagati, ngungut sangêt ing gumatos.

32. nêkuk ngidul anjog kisik samudra gung, sêtya dereng niat mulih,
      mring kutha sayaseng dangu, kacaryan reh ta kitaki, tumutur
      têlênging batos.

33. malak mandar wimbuh ardanireng kayun, sumuksa mêrtapeng
      wukir, sêdene gutho kasamun, mangayu bagyanig budi, dadiya
      lena linakon.

34. nurut kisik mangilen lumampah darung, ngemut karag tomba salit,
      surating baskara mepu, wanci madya lir gêsangi, sangsareng jiwa
      tan tinon.

35. langkung denya amêmati raganipun, wus liwat ing cingcing guling, trus
      pasthi maminggah gunung, anrang pringga wukir kancik, kathah
      kapranggul buburon.

36. sato wana anggiwar tan ana ganggu, sarpa lodra jalu jalu, kapêthuk
      nyimpang lumayu, mong bantheng mênjangan kancil, katêrak malumpat
      bêkos.

37. yen kalêson reren sangisor wrêksa gung, yen arip turu gumlinting,
      ngangge karang ngulu watu, jroning tyas cinipta guling, sanêngti
      lampus pakaot.

38. sota nikmat mahywa panarima mungguh, tangi turu gya lumaris,
      tan ngangge milih dêlanggung, nasak wit saparan sikil, mungguh
      tumurun jurang jro.

39. murang marga angambah kang siluk siluk, kesangsang sangsang
      pênjalin, tarwiyang tansaya wimbuh, giranging tyas tandu ngancik,
      laladan ing karang bolong.

40. kehing guwa guwa den ungak sêdarum, tan ana den kasênêngi,
      karya asrama manungku, de guwa ngungkung udadi, dêdalane
      gawat elok.

41. guwa karangbolong writ angkêr kêlangkung, keh durbiksa mrih
      durniti, gêgodha mêmurung tuwuh, yen wantah sayêkti baring,
      binabidhung ing gêndruwo.

42. rêhayune kêneng mala budheg bisu, suwung ati tuna budi, badan
      kurus wêtêng busung, bosok kulit daging mamring, kari tulang dadi
      jrangkong.

43. nanging mungguh manungsakang ingsi ngelmu, ngelmu makripatullahi,
     dhasar nistuda tawajuh, binusanan tarak brangti, tarbukeng tyas
     waskitheng don.

44. sinung kalis durmalaning setan juhud, sasêdyanira lêstari, prabawa
      bakuh tumangguh, was kêtir kêtir swuh ênir, nêrak pringga baya wutoh.

45. lajêng denya lumaksana alas rungkud, ing blang konang den
      unggahi, dangu lumingling mangkya wruh, guthoko jro tinon dani,
      wenimbukên kêncana los.

Posted in: BABAD